Εκτός από το εγώ, υπάρχει και το εμείς…
Στην εκπομπή του Χατζηνικολάου «Πρόσωπο με Πρόσωπο» ένας άνθρωπος, ο Ανδρέας Μαζαράκης του αθλητικού συλλόγου Αστέρας Εξαρχείων, μιλά από την καρδία του για τους μετανάστες, τα Εξάρχεια, το άσυλο. Ευτυχώς που υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι να μας θυμίζουν πως θα μπορούσε να είναι η κοινωνία μας… Kαι να σχολιάσει και ο Α/Chef, ότι τύφλα να ‘χει η εικόνα μπροστά στο λόγο που έχει δύναμη και ψυχή.
το «εμεις» αφορά «πολλούς» μάλλον «ολους» και επειδή τους «όλους» δεν τους χωρά το «εγω» αναγκαζόμαστε το «ολους» και το «πολλούς» να το χωρίσουμε και να το κατατάξουμε με προτεραιότητες.
Πρωτα στο «ολους» θέτουμε την «οικογένειά» μας. Μετά θέτουμε τους «φιλους» μετά τους «συνέλληνες» και «συμπατριώτες» και μετά «ολους τους άλλους»
Στην διαχείρηση αυτών των προτεραιοτήτων ξεκινά και ολοκληρώνεται η αγωνιώδη προσπάθεια της αριστερής ιδεολογίας να αναλάβει την εξουσία η κατασκευασμένη κρατική της «γραφειοκρατία» ακόμη και μαζί με την πλουτοκρατία (εποχή σιμήτη).
Γιαυτό τον λόγο το παραπάνο κείμενο είναι προπαγανδιστικό μια που βασίζεται αποκλειστικά σε χριστιανικές αξίες τις οποίες μετά το τέλος της σοβιετικής ένωσης το αριστερό ελληνικό καλοταισμένο συνοθύλευμα έχει εστερνιστεί, οχι ιδεολογικά -μια που κανένας αριστερός δεν παίρνει μετανάστη στον σπίτι του να τον ταίζει- αλλά καθαρά συμφεροντολογικά και κομμάτικα.
Βλέπε δηλώσεις αλαβάνου για το ποιός είναι έλληνας, δηλώσεις που μπορούν να συγκριθούν μόνο με παλαιότερων εποχών δηλώσεις πολιτικών για το ποιός είναι έλληνας. Τότε εαν θυμάμαι ήταν ο εθνικόφρων χριστιανός ορθόδοξος.
Η ξευτίλα της καλοβολεμένης ιδεολογικής ελληνικής αριστερής σκέψης μεσσιανικού χαρακτήρα που έχει οδηγήσει την γενικότερη δημοκρατική αριστερά -πλην κκε, στην συρρίκνωση και την γελιοποίηση της