Καμίνης + Ραγκούσης = love for ever. Kι ο Καλλικράτης κουμπάρος
Οι συμβασιούχοι του Δήμου Αθηναίων -όπως είναι γνωστό- έχουν καταλάβει το δημαρχείο της Αθήνας. Δεν ξέρω ποιος ευθύνεται για αυτή την πράξη ανομίας αλλά κάτι μου λέει ότι θα ξέρει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Ο Δήμαρχος Αθηναίων δεν καταλαβαίνει και πολλά από την υπόθεση καθώς εξελέγη σε εκλογές αυτοδιοικητικές -όπως έλεγε- οπότε δεν γνωρίζει σχετικά με το μνημόνιο τις απολύσεις και τις περικοπές και δεν είναι στο κάτω-κάτω και δουλεία του να ασχολείται με αυτά τα πεζά. Αυτός απλώς αντικαθιστά τον Ραγούση στον Δημαρχιακό θώκο καθώς ο Γιάννης δεν μπορούσε να είναι αυτοπροσώπως και στο υπουργείο και στο Δημαρχείο. Ο Καμίνης το μόνο που θέλει είναι να τελειώνει η υπόθεση της απόλυσης των 2.500 συμβασιούχων του Δήμου, ώστε με όσους υπάλληλους του απομείνουν -περίπου τα 2/3- να αλλάξει το πρόσωπο της Αθήνας και να προσφέρει αναβαθμισμένες και ποιοτικές υπηρεσίες στους πολίτες. Οι συμβασιούχοι αφού χάρηκαν το προνόμιο της εργασίας -κάποιοι ακόμα και 20 χρόνια- καλά θα κάνουν να κάτσουν να ξεκουραστούν καμία δεκαριά χρόνια πριν ξανά δουλέψουν. Αρκετά προσέφεραν στο Δήμο και σε αναγνώριση του έργου τους ο αντιδήμαρχος Αθηναίων Καμίνης και ο Δήμαρχος Ραγκούσης τους προσφέρουν εντελώς δωρεάν διακοπές διαρκείας. Και όσοι ελπίζανε σε σε καθαρή και πράσινη Αθηνά, με παιδικούς σταθμούς, ιατρεία και άλλες κοινωνικές υπηρεσίες, ας αρκεστούν σε μια αναζήτηση στο site του Δήμου. Εκεί υπάρχουν όλα και με ωραίες χρωματιστές φωτογραφίες.
Σχετικό άρθρο από την Ελευθεροτυπία: Σφαγή συμβασιούχων στο Δήμο Αθηναίων
Kαι περισσότερα στις ανακοινώσεις της Ανοιχτής Πολής
Καλημέρα
Τι σχέση έχει το μνημόνιο ή ο Ραγκούσης με το ότι το Σύνταγμα (από το 2001) καταρχήν και το ΠΔ Παυλόπουλου (από το 2004) ειδικότερα, απαγορεύουν τη μετατροπή συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου ή τη διαδοχική ανανέωσή τους;
Το κυριότερο:
Κανείς δε μιλάει για απολύσεις.
Οι θέσεις συμβασιούχων θα προκηρυχθούν πλέον μέσω ΑΣΕΠ.
Στις εν λόγω περιπτώσεις, πριμοδότηση υπάρχει για την προϋπηρεσία, όχι για την ανεργία, κάτι που ουσιαστικά εξασφαλίζει πως θα υπογραφούν -νόμιμα πλέον- συμβάσεις με τους σημερινούς συμβασιούχους για τη συντριπτική πλειοψηφία τους.
Αλήθεια, από θέση αρχής, συμφωνεί η Αριστερά με την πριμοδότηση της προϋπηρεσίας και όχι της ανεργίας;
Δεν θέλω να σου απαντήσω σε αυτά που λες καθώς μιλώντας με συμβασιούχους έμαθα ότι τα πράγματα δεν έχουν όπως νομίζεις.
Νομίζω ότι κάτι άλλο είναι πιο σημαντικό.
Δεν μπορείς να χτίζεις ένα λάθος σύστημα απασχόλησης για 20 και 30 χρόνια, με συμβασιούχους και πελατιακές σχέσεις και να θες εσύ ο ίδιος που το έκανες, δήθεν για δικαιοσύνη να το αλλάξεις σε μία μέρα. Γιατί πάνω σε αυτό το σύστημα οι άνθρωποι έχουν χτίσει τις ζωές τους. Έχουν οικογένειες και παιδιά. Δεν θα είχα καμία αντίρρηση κάθε τι που είναι κακώς γενόμενο να αλλάξει. Αλλά όχι με τη μία. Σταδιακά γιατί οι αφορά ανθρώπους και όχι αριθμούς.
Και έτσι κι αλλιώς η κυβέρνηση καλά θα κάνει να το βουλώσει. Ας αφήσει κανένα άλλο να μιλήσει να μιλήσει για δικαιοσυνη
Ευχαριστώ για την απάντηση.
Σωστά πλέον ρίχνεις τα βέλη όχι στον Καμίνη (που πικρόχολα και άδικα λοιδώρησες) αλλά στο σύστημα των τελευταίων 20-30 χρόνων.
Οι νόμοι για τερματισμό αυτής της νοοτροπίας υπάρχουν χρόνια τώρα, όχι «σε μια μέρα» όπως γράφεις. Πότε θα αρχίσουμε να τους εφαρμόζουμε;
Νομίζω ότι αυτό που προτείνουν οι συμβασιούχοι (δηλ. πρόσληψη-μονιμοποίηση) είναι ακριβώς η αναπαραγωγή της παθογένειας των 20-30 τελευταίων ετών που καταγγέλεις.
Ισχύει ή όχι το φαινόμενο οι συμβασιούχοι των 800 ευρώ να βγάζουν όλη τη δουλειά και οι μόνιμοι των 2000 να κάθονται όλη μέρα; Τι μας εξασφαλίζει ότι με την ικανοποίηση των αιτημάτων των απεργών αυτό δε θα διαιωνιστεί;
Σε κάθε περίπτωση, για να υλοποιηθεί το αίτημά τους, χρειάζεται αλλαγή νόμου.
Ο Δήμος και οι πολίτες τι φταίνε που βλέπουν μια σειρά από υπηρεσίες να καταρρέουν λόγω της απεργίας και της κατάληψης;
Είναι εύκολο κανείς να μιλάει για τους συμβασιούχους σαν να είναι μολυβένια στρατιωτάκια. Δεν σου αρέσουν τα πετάς ή τα βάζεις στο συρτάρι. Όμως 2500 χιλιάδες άτομα σημαίνει 2500 οικογένειες. Σημαίνει παιδιά στα σχολεία, ή που σπουδάζουν, σημαίνει δάνεια και υποθηκευμένα σπίτια, σημαίνει ενοίκια και άλλες ανελαστικές ανάγκες. Και όλα αυτά έχουν χτιστεί πάνω σε μια αβέβαιη εργασιακή σχέση την οποία δεν επέλεξαν οι ίδιοι (κανείς δεν θέλει να είναι συμβασιούχος) αλλά τους δόθηκε ως έξοδος κινδύνου από άλλους για δικούς τους λόγους.
Τώρα αν εσύ πεις, δεν με ενδιαφέρει τι θα απογίνουν οι συμβασιούχοι και τι υποχρεώσεις έχουν το μόνο που με ενδιαφέρει είναι η αλλαγή μιας παθογένειας, δικαίωμα σου. Πολύ περισσότερο αν έχεις την αφέλεια να πιστεύεις ότι όλα αυτά γίνονται για το δίκαιο!
Εγώ όμως δεν το λέω και δεν το πιστεύω. Συγνώμη αλλά θα μπορούσα και εγώ και εσύ να δουλεύουμε 10 χρόνια στον Δήμο με μπλοκάκι και τώρα να μας πετάνε με τις κλωτσιές. Δεν είναι αποδεκτό. Εγώ ως δημότης Αθηναίων είμαι 100% με τους συμβασιούχους. Γιατί και εγώ από ένα μεροκάματο ζω στον ιδιωτικό τομέα και το αφεντικό λέει ότι «δεν βγαίνει»