Αρχείο για Οκτώβριος 2011

Ομερτά, ομερτά, ομερτά…

Θύμωσε ο Βενιζέλος που του είπε ο Τσίπρας την λέξη «ομερτά». Όπως θύμωνε ο Νταλάρας όταν άκουγε το όνομα του από τον Πανούση. Και θύμωσε και ο Απ. Κακλαμάνης που έχει αποφασίσει η κληρονομιά που θα αφήσει στο έθνος να είναι η απόκρουση του Τσιπρισμού. Δεν έχει και κάτι άλλο να αφήσει αφού ότι έκανε 30 χρόνια το κατεδάφισε συθέμελα. Βέβαια ο Μπένι ηρέμησε όταν ο Τσίπρας του είπε το ίδιο πράγμα με περισσότερες λέξεις. Δεν αντέχει φαίνεται η πολυτραγουδισμένη ευφυΐα του τα συμπυκνωμένα νοήματα.  Ή τους συνειρμούς με την Mαφία; Αυτά τα ενοχικά σύνδρομα θα μας φάνε. Ξεχνά ίσως ότι η Μαφία έχει και οπαδούς στον λαό σε αντίθεση με τον ίδιο που έχει μόνο στο εξωτερικό, την Εκάλη και τα κανάλια. Αμφότεροι πάντως προστασία διατείνονται ότι παρέχουν. Και τζάμπα μάγκας υπάρχει. Τζάμπα προστασία όχι. Όπως και να έχει ο Τσίπρας την γλίτωσε με ένα βρίσιμο. Γιατί κανονικά όποιος προφέρει την λέξη «ομερτά» δεν ζει να μας πει τι έγινε. Γιατί η «ομερτά» δηλαδή η συνωμοσία σιωπής, είναι σαν την ευχή στα αστέρια. Αν την πεις δεν πιάνει. Έτσι άλλωστε εξηγείται και η οργή του Μπένι στο άκουσμα. Όπως και η ακαριαία διαγραφή της Κατσέλη. Είμαστε πολιτισμένη χώρα. Όποιον σπάει την «ομερτά» τον βρίσκουν στο χαντάκι έξω από την Κοινοβουλευτική Ομάδα.

Μια δόση ακόμα και το κόβω…

Ηρωικό αγώνα έδωσε με την εξάρτηση της η Βάσω Παπανδρέου, αλλά στο τέλος λύγισε. Όταν έμαθε ότι από την ψήφο της εξαρτάται η 6η δόση δεν άντεξε. Είπε όμως: «τελευταία φορά». Πόσοι το έχουμε πει αυτό και για πόσα πράγματα. Αλλά άνθρωποι είμαστε… Κακό πράγμα οι εθισμοί και ακόμα χειρότεροι όταν είσαι εθισμένος στο να βλάπτεις τους άλλους.

Ήταν ένας που έπεφτε, έπεφτε….

Όλοι θυμόμαστε αυτή την ιστορία με τον τύπο που έπεφτε και για να καθησυχάζει τον εαυτό του έλεγε «Ως εδώ όλα καλά. Ως εδώ όλα καλά». Όμως…


Και ίσως το χειρότερο δεν είναι καν μόνο η πρόσκρουση, αλλά να πέσει κι από πάνω σου και ο Πάγκαλος με το μεγάλο ειδικό πολιτικό βάρος που διαθέτει…

ΥΓ: Συνεχίζω να ακούω από κάτι ηττοπαθείς, παραδομενους το κλασικό: «Έλα μωρέ και να φύγουν αυτοί ποιος θα έρθει;» Και λέω δόξα τον αλάχ που δεν σκέφτηκαν τις ίδιες μαλακίες στην Τυνησία, την Αίγυπτο και τις άλλες χώρες της αραβικής άνοιξης, να τρώνε ακόμα στη μάπα τον Μπενάλι και τον Μουμπάρακ…

Τι πίνει;

Απευθυνόμενος στον πρόεδρο της ευρωπαϊκής επιτροπής, Βαν Ρομπάι, ο ΓΑΠ δήλωσε:  «Χρειάζονται ριζοσπαστικές αλλαγές και ο ελληνικός λαός θέλει αυτές τις αλλαγές όσο επώδυνες και αν είναι». Δεν το είπε έστω πέρυσι, το είπε πριν λίγες μέρες στις 13 Οκτωβρίου. Είναι φανερό ότι δεν ζει σε αυτή την χώρα, ούτε ίσως στην ίδια διάσταση με τον υπόλοιπο κόσμο. Δεν τον ενδιαφέρει άλλωστε όπως είχε πει η αποδοχή του λαού.  Έτσι έχει φτιάξει έναν δικό του φανταστικό κόσμο και κυβερνάει εκεί που τον αγαπάνε ότι κι αν κάνει. Το κακομάθανε το παιδί και έτσι όταν η πραγματικότητα δεν ταιριάζει με τις απόψεις του, τόσο το χειρότερο γι’ αυτήν…

Με αυτή την συντεχνία τι θα γίνει;

Και μιας και οι τρείς Θατσερικοί υπουργοί έθεσαν το θέμα των «κρατικοδίαιτων συντεχνιών» θα ήθελα να τους ρωτήσω: Με αυτή την συντεχνία τι θα γίνει;

Ρητορικό το ερώτημα… Άλλωστε δεν θα καταδίκαζαν τις «συντεχνίες» που τους έκαναν υπουργούς αν δεν είχαν εξασφαλίσει την στήριξη αυτής και κάποιων ακόμα συντεχνιών του  πλούτου για να μείνουν στο παιχνίδι της εξουσίας που αποτελεί και την μοναδική «αρχή» που διαθέτουν.

YΓ. Τι ήταν να το δημοσιεύσω αυτό στις 22:02 και στις 22:32 στο site της Ελευθεροτυπίας ανέβηκε ΑΥΤΟ. Η κυβέρνηση ζητά από τους κρατικοδίαιτους να βάλουν κι αυτοί πλάτη (πόσο παραπάνω ψέμα να πούνε;) για να συνεχιστεί απρόσκοπτα το αλισβερίσι τους…

Εμείς οι μεγάλοι τα φταίμε όλα…

Διαβάζοντας  το άρθρο τομή των τριών υπουργών για την κατάντια της ελληνικής κοινωνίας, αναρωτήθηκα:

 

Τι καιρό κάνει στην Εκάλη;

Βαρυσήμαντη και ιστορική παρέμβαση έκαναν με κοινό άρθρο τους τρεις υπουργοί της κυβέρνησης. Η Α. Διαμαντοπούλου, ο Α. Λοβέρδος και ο Γ. Ραγκούσης γνωστοί σε όλους για τις προοδευτικές τους απόψεις που κάνουν κατά καιρούς τον Άδωνη να αναφωνεί: «Όταν τα λέω εγώ με λέτε ακροδεξιό». Αυτή τη φορά οι τρεις δεν έμειναν στις κλασικές πηγές έμπνευσης τους, την Θάτσερ ή τον Πινοσέτ, αλλά πήγαν λίγο πιο πίσω στην Μαρία Αντουανέτα και έθεσαν επί της ουσίας στην ελληνική κοινωνία το ιστορικό ερώτημα: «Και γιατί δεν τρώτε παντεσπάνι;»

Μαζέψτε τους άμεσα!

Κάθε άνθρωπος που έχει στοιχειώδη δυνατότητα αντίληψης καταλαβαίνει ότι αν κάποιος απειλεί σήμερα την δημόσια υγεία αυτός δεν είναι πρωτίστως τα σκουπίδια αλλά αυτοί που κατσικώθηκαν στην κυβέρνηση.  Ήδη οι πολιτικές τους κατεδαφίζουν την δημόσια υγεία, σπέρνουν την κατάθλιψη, απειλούν με διακοπή ρεύματος τους φτωχούς ανθρώπους και δημιουργούν τις προϋποθέσεις για πραγματική κατάρρευση της υγείας του κόσμου. Αυτοί λοιπόν είναι τα σκουπίδια που μας απειλούν και πρέπει να πάνε άμεσα στην χωματερή.

Η φτώχεια είναι πλέον ποινικό αδίκημα!

Όσοι δεν έχουν λεφτά να πληρώνουν χαράτσια (και δεν είναι τραπεζίτες) αρχικά θα τους κόβουν το ρεύμα και αν επιμείνουν θα εκτελούνται για παραδειγματισμό. Πόσους φτωχούς να χωρέσει αυτή η χώρα; Δεν πάει άλλο, η βάρκα γέμισε… που έλεγε και μια ψυχή παλιότερα…

Σκύλος Vs Άνθρωπος 1-0

Καμιά φορά βλέπω αυτόν το σκύλο στο δρόμο, στις φωτογραφίες και τα video και αναρωτιέμαι για το μυαλό που κουβαλάνε οι άνθρωποι. Το γεγονός ότι ο Λουκάνικος, όχι μόνο συμμετέχει ανελλιπώς αλλά έχει επιλέξει και πλευρά, πέραν των άλλων δείχνει την ομορφιά του αγώνα. Την δύναμη της συμμετοχής. Όπως έλεγε και εκείνη η φοβερή γυναίκα από την Κερατέα: «βγείτε στο δρόμο. Θα γιατρευτείτε!». Ο Λουκάνικος και ένστικτο διαθέτει και τηλεόραση δεν βλέπει και τον δρόμο μας δείχνει. Γι’ αυτό τον αντιπαθούν και τον κλώτσησαν οι μπάτσοι. Γιατί η παρουσία του τους υποβιβάζει στην αλυσίδα των ειδών κάτω από τον σκύλο. Πολύ κάτω…