μάχιμα γραφικά για το διαδίκτυο και τους δρόμους

Ο Παπαχελάς είναι ο κυριλέ εκπρόσωπος του καρατζαφερισμού, που είναι το κυριλέ ρεύμα εκπροσώπησης των λαθρο-ναζιστών, Άδωνι, Πλεύρη και τα ρέστα. Αυτός λοιπόν ο «καθωσπρέπει» έγραψε πρόσφατα ένα άρθρο με τον τίτλο «Γιατί ανεβαίνει το Λάος«. Δεν θα το σχολιάσω, γιατί το κάνει πολύ καλά ο Πιτσιρίκος. Απλώς θα προσθέσω και εγώ άλλο ένα επιχείρημα σε αυτά του κυρίου Παπαχελά.

Το Λάος «ανεβαίνει» γιατί ικανοποιεί και τους εθνικιστές-ρατσιστές, αλλά και τους φανατικούς αντιεθνικιστές. Πως είναι δυνατόν; Έτσι: Eίναι το μόνο κόμμα που υποστηρίζει ενεργά την κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων στην Ελλάδα. Έχει κάνει μάλιστα και επερώτηση στη βουλή χαϊδεύοντας τα αυτιά διάφορων ηλιθίων ότι θέλει να κάνει τη χώρα πυρηνική δύναμη για να μην μείνει πίσω από τις μαλακίες κάποιων γειτόνων μας.

Χαρακτηριστική φωτό από το όραμα του Λ’AΟΣ για την Ελλάδα

Όλοι καταλαβαίνουμε ότι αν γίνονται αυτά τα τραγικά στην Ιαπωνία με τον σταθμό Φουκουσίμα,  …τι θα γίνει στην Ελλάδα σε αντίστοιχη περίπτωση. Ως γνωστόν ένα σοβαρό πυρηνικό ατύχημα μπορεί να εξαφανίσει από τον χάρτη, χιλιάδες ανθρώπους να ερημώσει τεράστιες περιοχές και να υποθηκεύσει το μέλλον πολλών γενεών. Με δεδομένο το μικρό μέγεθος της χώρας μας και τον πληθυσμό της ένα ατύχημα θα μπορούσε και να εξαφανίσει σύσσωμο το ελληνικό έθνος. Συνεπώς ο Καρατζαφέρης είναι ο μόνος που διατίθεται να απαλλάξει ταυτοχρόνως και τον ταλαιπωρημένο τόπο μας από τον πληθυσμό του και τους έλληνες οριστικά από τα βάσανα τους. Έτσι από την εθνικιστική του τύφλωση, ο εθνικιστής φτάνει να γίνεται ο πιο συνεπής καταστροφέας του έθνους του. Αν και αυτό η ιστορία δείχνει ότι είναι συνηθισμένο.

Τώρα τελευταία σε δηλώσεις και συνεντεύξεις του ο Κακλαμάνης διαδίδει ότι έκανε 17 νέα πάρκα!!! Επίσης ότι απέκτησε 132 στρέμματα για πράσινο… Ξεχνάει συνήθως να αναφέρει ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των στρεμμάτων είναι στον Ελαιώνα, δηλαδή εκεί που θέλει να χτιστούν, ένα γήπεδο, εγκαταστάσεις του ερασιτέχνη, ένα εμπορικό κέντρο 72.000 τμ τσιμέντου και ένα Δημαρχιακό πολυλειτουργικό κέντρο άλλων 42.000 τμ τσιμέντου… Τα δύο τελευταία ακύρωσε το ΣτΕ. Είναι ο ίδιος δήμαρχος που με την χάρτα πρασίνου που σκάρωσε εκτόξευσε το πράσινο ανά κάτοικο από τα 2,5 τμ στα 6,5!!!! Και όπως φώναζαν και οι διαδηλωτές έξω από το δημαρχείο «Τη χάρτα του πρασίνου μαγείρεψες καλά, τα πράσινα φανάρια τα μέτρησες κι αυτά»

Μήπως όμως ο Δήμαρχος είναι ειλικρινής όταν παντού βλέπει πράσινο και είναι αλλού το πρόβλημα;
Στο μεταξύ η μάχη υπέρ Βωβών και εστιών συνεχίζεται στον Ελαιώνα

Αν κάποιος/α έκανε ζάπινγκ το τελευταίο διάστημα, θα διαπίστωνε ότι για την Ευρώπη την ειδησεογραφία απασχολούσαν τέσσερα μεγάλα αντιφατικά θέματα. Τα πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα στίβου και κολύμβησης, οι φωτιές στη Μόσχα και οι πλημμύρες στην κεντρική Ευρώπη. Αν κανείς συνθέσει την ευρώ-αφασία η οποία ενώνει αυτές τις ειδήσεις θα μπορούσε κάλλιστα να καταλήξει στις όχι και πολύ μελλοντολογικες συνθέσεις-αφίσες που ακολουθούν. Η παντελής αποθέωση της λογικής του κέρδους και των αριθμών, πέραν κάθε στοιχειώδους ένστικτου αυτοσυντήρησης, μπορούν να μας οδηγήσουν σύντομα σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα αυτής της μορφής. Η κλιματική αλλαγή έρχεται πιο γρήγορα και από τις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις, αλλά η Ευρώπη και ο κόσμος όλος ψάχνει το δρόμο προς την «ανάπτυξη».

Δηλαδή; Δηλαδή, όσο λιγότεροι άνθρωποι σε αυτό τον κόσμο καρπώνονται όλο και περισσότερο πλούτο και θέλουν να συνεχίσουν να το κάνουν, τόσο μεγαλύτερη ανάγκη θα υπάρχει για περισσότερη παραγωγή και περισσότερη κατανάλωση για να μπορέσει να εργαστεί και να ζήσει και η πλειοψηφία των υπόλοιπων ανθρώπων. Το ίδιο το σύστημα βασίζετε στην αέναη μεγέθυνση της οικονομίας. Με μία λέξη φτάνουμε/σαμε στο αδιέξοδο.

Η απάντηση στην περιβαλλοντική κρίση απαιτεί να παράγουμε όσα χρειαζόμαστε και να τα διανέμουμε ισότιμα. Αλλά επειδή σε αυτή την περίπτωση το κέρδος δεν έχει θέση, κάποιοι δεν έχουν ενδοιασμούς ούτε για να οδηγήσουν την ανθρωπότητα στον όλεθρο. Τα σημάδια τα βλέπουμε όπως βλέπουμε και την αφασία όλων αυτών που προκειμένου να μην υπάρξει δικαιότερη αναδιανομή του πλούτου, επιδιώκουν την περισσότερη «ανάπτυξη». Η οποία όμως ήδη έχει αρχίσει να στοιχίζει όχι μόνο ανθρώπινα αλλά και στη μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν, τα φράγκα, δισεκατομμύρια από τις «φυσικές» καταστροφές. Καταστροφές που αρχίζουν να μοιάζουν με αυτές του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Γιατί πράγματι έχουμε πόλεμο. Πόλεμο του κέρδους κατά της ανθρωπότητας. Και ο πόλεμος αυτός έχει μόνο μία έκβαση. Γι’ αυτό η δικαιότερη κοινωνία δεν είναι απλώς μια ελπίδα, αλλά ένας όρος επιβίωσης. Αν έχω άδικο (που μακάρι) θα τα ξαναπούμε το 2014 στα επόμενα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα… Αν γίνουν.