μάχιμα γραφικά για το διαδίκτυο και τους δρόμους

Και πολύ σωστά κάνει ο ΓΑΠ και θέλει να αποκρατικοποιήσει εταιρείες που σπαταλάνε το δημόσιο χρήμα του Ελληνικού λαού. Ποιος μπορεί να είναι αντίθετος σε κάτι τέτοιο;

Είναι δυνατόν οι διάφορες εργολαβικές εταιρίες με τα ΜΜΕ τους να συνεχίσουν τις χαριστικές συμβάσεις, την δεκαπλάσια κοστολόγηση των μεγάλων έργων και την είσπραξη διοδίων στους αιώνες των αιώνων; Είναι δυνατόν τα διάφορα Μέγαρα Μουσικής να ζουν με λεφτά του ελληνικού λαού; Είναι δυνατόν μέσα στην κρίση οι τράπεζες να συνεχίζουν να κερδίζουν με πλάτη τις κρατικές εγγυήσεις; Είναι δυνατόν να συνεχιστούν οι χαριστικές ρυθμίσεις και συμβάσεις, οι φωτογραφικοί διαγωνισμοί, οι μίζες και τα διαπλεκόμενα;

Οι πραγματικά παρασιτικές κρατικές εταιρίες πρέπει επιτέλους να αποκρατικοποιηθούν. Και ο ΓΑΠ είναι η εγγύηση ότι αυτό θα γίνει. Έτσι δεν είναι;

Όπως είναι γνωστό σε όλους πλην του πρωθυπουργού που κάνει πως δεν το βλέπει, τα μαλλιά της κεφαλής του μεγαλώνουν με αστρονομική ταχύτητα καθώς εξελίσσεται η εφαρμογή του μνημονίου  που θα σώσει την πατρίς βεβαίως, βεβαίως… Και ενώ το κούρεμα του χρέους είναι αναπόφευκτο η κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν φαίνονται διατεθειμένες να το κάνουν πριν ολοκληρωθεί το θεάρεστο πατριωτικό έργο της ισοπέδωσης όλων των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων και ξεπουληθεί η δημόσια περιουσία. Να δεις που όταν τα ολοκληρώσουν αυτά το κούρεμα από σατανική συνωμοσία των εχθρών της πατρίς, θα μεταμορφωθεί σε επιτυχία της κυβέρνησης. Το ‘βλεπες, το ‘παιξες;

Όπως κάποιοι έμαθαν και άλλοι πιο δυστυχείς άκουσαν ζωντανά στο ραδιόφωνο, ο γνωστός τύπος που αυτοαποκαλείται Διονύσης Σαββόπουλος πρότεινε έτσι με ελαφριά διάθεση να στείλουμε μετανάστες και τοξικομανείς σε ερημονήσια και σε χώρους μακριά από την κοινωνία. Για τους γνωστούς λόγους. Γιατί δεν πάει άλλο με την εγκληματικότητα και αυτοί όλοι οι μιαροί μετανάστες και τοξικοεξαρτημένοι όλοι μαζί και εν χορό μας κλέβουν.

Είναι αλήθεια περίεργο να μιλάει για εγκληματικότητα κάποιος ο οποίος δολοφόνησε στυγερά τον Διονύση Σαββόπουλο τον τραγουδοποιό της περιόδους της χούντας και της μεταπολίτευσης. Από την άλλη δεν αντιλαμβάνομαι -ειδικά τον σημερινό εμφανιζόμενο ως Σαββόπουλο- που τον απειλεί η εγκληματικότητα; Ότι πολύτιμο είχε και ήταν, το κατάστρεψε μόνος του. Δεν υπάρχει τίποτα πάνω του που να αξίζει να του το κλέψει κανείς. Απ’ ότι διαπιστώνω κατά τον ίδιο τρόπο που τόσα χρόνια κατέστρεψε ότι ο ίδιος συμβόλιζε σήμερα επιχειρεί να καταστρέψει ότι κάνει μια κοινωνία να λέγεται κοινωνία και όχι ζούγκλα.

Βέβαια υπάρχει και κάτι ειλικρινές σε όσα είπε. Αυτός σε αντίθεση με πολλούς άλλους υποκριτές όταν αρχίζει τη φράση με το «φταίνε οι μετανάστες για την εγκληματικότητα» την τελειώνει με την φυσική της κατάληξη που είναι προτάσεις όπως τα ξερονήσια και άλλα παρόμοια. Γιατί αν την ξεκινήσεις με το «η εξαθλίωση φέρνει το έγκλημα» θα την τελειώσεις αλλιώς τη φράση και όχι όπως οι χρυσαυγίτες. Το κακό είναι με αυτούς τους διάφορους που αρχίζουν την φράση με τους μετανάστες που φταίνε για όλα, αλλά δεν είναι και κορόιδα να πουν και ποια είναι η πρόταση τους, γιατί είναι και κύριοι και περιμένουν να το πει κανένας άλλος και αυτοί να κρυφτούν από πίσω.

Κάποτε ο Σαββόπουλος έφτιαχνε μουσική για το Happy Day του Παντελή Βούλγαρη. Εκπληκτική μουσική για μια μνημειώδη ταινία για ένα ξερονήσι τόπο εξορίας. Σήμερα δεν σέβεται καν ότι πλούτισε από την αγάπη και το χρήμα του κόσμου, ακριβώς γιατί μιλούσε αυτή τη διαφορετική γλώσσα για αυτά ακριβώς τα πράγματα. Αυτός ο ξεφτίλας τώρα θέλει ασφάλεια φτιαγμένη από κορμιά ανθρώπων. Αναρωτιέμαι αν θα μπορέσω να ακούσω ξανά τους δίσκους του χωρίς να ξεράσω. Δεν έχει κανένα δικαίωμα να κλέβει τα βιώματα τα δικιά μου και τόσων χιλιάδων ανθρώπων αυτός ο εγκληματίας της μνήμης.

Και τώρα πράγματι έχει έρθει ο καιρός να διαλέξεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις. Με τα πρεζάκια, τους μαύρους, του γύφτους και τις πόρνες ή με τον Σαββόπουλο; Σκέψου ποια από  τις δυο πλευρές έχει έστω και λίγη αξιοπρέπεια και διάλεξε.

Έφτιαξα ένα αναμνηστικό να τη θυμόμαστε τη χτεσινή μέρα…

Και οι στίχοι που έγραψε ο αληθινός Διονύσης για τον Σαββόπουλο του 2011

Ολαρια ολαρα

Ολαρί – α, ο λα ρά, χιόνι πέφτει από ψηλά
χιόνι πέφτει και σκεπάζει την αυλή μας, το μυαλό μου φτερουγίζει μακριά
χιόνι πέφτει και σκεπάζει τη σκεπή μας και το άρρωστο σκυλί μας ξεψυχά

Ολαρία – ολαρά, μαύρο τύμπανο χτυπά
τα παιδιά που αγαπούν τα στρατιωτάκια, τ’ αλογάκια και τα ξύλινα σπαθιά
βρικολάκιασαν σε τούτα τα στιχάκια, έλα μέσα και μίλα πιο σιγά

Ολαρία – ολαρά, δάγκωσε με πιο βαθιά
Αχ, ο Όλιβερ Τουίστ χαμογελάει και ο Χίτλερ του χαϊδεύει τα μαλλιά
διαμαντένιο δαχτυλίδι του φοράει και πετούν αγκαλιασμένοι μακριά

Ολαρία – ολαρά, με σουραύλια και βιολιά
θα βρεθούμε όλοι μαζί στο πανηγύρι, θα ‘ναι όλη η παλιά μας συντροφιά
και θα πιούμε από το ίδιο το ποτήρι και την πιο πικρή γουλιά

Ολαρία – ολαρά, γύρω – γύρω τα παιδιά
ο μαρκήσιος Ντε Σαντ μ’ ένα χίπη, ο φονιάς με το θύμα αγκαλιά
ο γραμματέας μαζί με τον αλήτη κι η παρθένα με τον σατανά

Όλα είναι μακρινά κι ευτυχισμένα
και το χιόνι πέφτει από ψηλά
τα ζευγάρια στροβιλίζονται πιο πέρα
κι η κοπέλα μου αστράφτει από χαρά.

Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα ήταν το ιδεολογικό δίλημμα που μας είχε θέσει προεκλογικά ο σημερινός πρωθυπουργός. Και κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορίσει ότι μας κορόιδεψε καθώς δεν θυμάμαι να το είχε απαντήσει. Προφανώς τώρα γνωρίζουμε ποια ήταν η απάντηση.

Κι εγώ όπως και όλοι μας πιστεύω έχουμε μείνει άναυδοι με την έξαρση της εγκληματικότητας. Ποιος να το περίμενε ότι με το ένα εκατομμύριο ανέργους, τη συρίκνωση της οικονομίας, τη γενίκευση της φτώχειας και την απώλεια κάθε ελπίδας ότι αύριο μπορεί να είναι μια καλύτερη μέρα, θα καταλήγαμε στη ραγδαία άνοδο της εγκληματικότητας και με μορφές εξαιρετικά βίαιες. Έχω πέσει απ’ τα σύννεφα.

Νομίζω θα συνταχθώ κι εγώ με αυτούς που πιστεύουν ότι αυτό που λείπει είναι περισσότερη αστυνόμευση. Με περισσότερη αστυνομία και πιο ελεύθερη να δράσει κατά των εγκληματιών είναι βέβαιο πως θα μειωθεί η απόγνωση και η πείνα και θα σταματήσει η εγκληματικότητα. Οι άνθρωποι θα πεθαίνουν ήσυχα, ήσυχα στη γωνιά τους. Και θα γίνουμε και η πρώτη χώρα στην ανθρώπινη ιστορία που με αύξηση της φτώχειας είχε μείωση της εγκληματικότητας. Η άλλη λύση είναι η κυβέρνηση να καταφέρει να μας βγάλει γρήγορα από την κρίση.

Παρακολουθώ κι εγώ τη δράση των χρυσαυγητών και διάφορων νοικοκυραίων στο πλάι τους που βρήκαν ευκαιρία να λεονταρίσουν τσάμπα κατά ανυπεράσπιστων ανθρώπων. Όλο και περισσότερο καταλήγω στο ότι μάλλον η Ελλάδα μετά από 3000 χρόνια ιστορίας έκλεισε τον κύκλο της και βρίσκεται ξανά εκεί απ’ όπου ξεκίνησε. Στις ρίζες της. Τον πρώιμο ανθρωποπίθηκο. Αυτό κι αν είναι αποανάπτυξη…

Απ’ ότι καταλαβαίνω από το όλο σκηνικό, την ελεύθερη βία των χρυσαυγητών, τη συνεργασία της αστυνομίας, το τσάκισμα των διαδηλωτών και τη χαμογελαστή αδιαφορία της κυβέρνησης έχουμε διολισθήσει σε φάση χούντας στην οποία δεν διώκεται προς το παρόν το φρόνημα. Η κυβέρνηση απλώς απολαμβάνει να είναι στην Αθήνα οι ληστές της Τρόικα και η κοινωνία να σπαράσσεται από το έγκλημα και τη φασιστική βαρβαρότητα. Άλλωστε η αυτοδικία των χρυσαυγητών συμβαδίζει με την ιδιωτικοποίηση δημόσιων υπηρεσιών. Οι μπάτσοι θα παραμείνουν στο δημόσιο μόνο ως σώμα καταστολής διαδηλώσεων.

Καλά βαθιά μεσάνυχτα να έχουμε. Ο πολιτισμός σταματά εδώ….

Kαι μια καλή σχετική ανακοίνωση από την Ανοιχτή Πόλη

Ένας χρόνος Μνημόνιο και εμπεδώσαμε την πρόταση του ΠΑΣΟΚ.ΛΑΟΣ.ΔΗΣΥ για το πως βγαίνουμε από την κρίση… Σκάβοντας τον λάκο μέσα στον οποίο βρισκόμαστε (όλοι;).

Μπορεί βέβαια το Μνημόνιο να διαλύει τα πάντα και να υπόσχεται τα ακόμα χειρότερα αλλά έφτιαξε και δυνατές φιλίες. Ποιος θα περίμενε να δει αδελφομένους -στα όρια του έρωτα- τον Καρατζαφέρη με τον Παπανδρέου, την Ντόρα και τον Δράκουλα; Μην πάει το νου σας στο πονηρό. Όλα για το καλό της πατρίδος βεβαίως, βεβαίως και με κουμπάρο τα ΜΜΕ των εργολαβοεφοπλιστών.